Een likdoorn (clavus), in de volksmond ook wel eksteroog genoemd, is een pijnlijke, naar binnen groeiende eeltplek. Een likdoorn komt voor op plaatsen waar druk en/of wrijving op de huid wordt uitgeoefend waardoor meer eelt wordt gevormd. Vaak groeit het eelt als een kegeltje naar binnen.
Bij langer bestaan van een likdoorn kunnen ook zenuwuiteinden bekneld raken. Dit maakt de aandoening extra pijnlijk.
Likdoorns komen meestal voor op de voetzool, de bovenzijde van de teen, op de teentop, tussen de vierde en vijfde teen. Het is zeer pijnlijk, het voelt aan alsof er een naald in de voet zit.
Hoe kom ik aan een likdoorn?
- in de meeste gevallen ontstaan likdoorns als gevolg van een wanverhouding tussen het model van de voet en de schoen
- tenen die in een afwijkende stand staan
- voettype waarbij een teen langer is dan de grote teen. De likdoorn komt dan op de teentop.
- door het dragen van schoenen met een te hoge hak.
- door het dragen van te smalle schoenen.
Soorten likdoorns
- gewone likdoorn (clavus): pijnlijke verhoorning van de huid door druk en/of wrijving.
- weke likdoorn (clavus interdigitalis): zit tussen de tenen, meestal de vierde en vijfde teen, en is zeer pijnlijk omdat er constant druk op staat.
- vasculaire likdoorn: is pijnlijk doordat de bloedvaatjes mee zijn gegroeid. Kunnen moeilijk weggesneden worden.
- neurovasculaire likdoorn: hetzelfde als de vasculaire likdoorn, alleen zijn er ook zenuwuiteinden bij. Deze likdoorn is hypergevoelig en komt meestal voor bij mensen met een gevoelige huid op de teentoppen.
- zaadlikdoorn: ontstaaat zomaar zonder druk en/of wrijving en lijkt op een klein graankorreltje. Deze is niet pijnlijk.